...«Νυχτώνει. Ξέρω φοβάσαι... τους βλέπεις όλους αυτούς... τώρα που πέφτει το φως κι έρχεται η νύχτα, φοβούνται όπως εσύ. Αυτό τον τρόμο της νύχτας εγώ τον ζω από τα είκοσί μου και είμαι πενήντα. Τριάντα χρόνια τώρα ζω αυτό το ατέρμονο μονοπάτι της νύχτας. Αυτός δέκα, ετούτος σαράντα, αυτός πενήντα. Σε λίγο τα φώτα θα σβήσουν. Θα μείνουν ελάχιστα. Ίσα-ίσα να διαγράφονται οι σκιές μας στους τοίχους, στο ξερό χώμα, στα κελιά και τα αποχωρητήρια, οι σκιές μας, εμείς δηλαδή. Έλα πάμε μέσα. Θα ζήσει...

Στις περίκλειστες λίμνες Λες καμωμένες από διάφανο κρύσταλλο Αντικάτοπτρα βυθισμένων κόσμων Εκεί όπου εφορμούν τα όνειρα Σε μεταμεσονύκτιες τυμβωρυχίες Με ελεύθερες καταδύσεις Ολόγυμνα Όπως παλιά οι σφουγγαράδες Στις σκοτεινές αβύσσους Για να αδράξουν Λείψανα αρχαίων πόλεων Λησμονημένα μνήμης ναυάγια Θαμμένα στην υγρή σκόνη Της υλής των πυθμένων Ακρωτηριασμένα αγάλματα Αγγέλων έκπτωτων Κι ολόχρυσους τύμβους Μύθους ασύλητους Καταδύοντας Στους σπειρωτούς λαβύρινθους Εκεί στων υ...

...«Νυχτώνει. Ξέρω φοβάσαι... τους βλέπεις όλους αυτούς... τώρα που πέφτει το φως κι έρχεται η νύχτα, φοβούνται όπως εσύ. Αυτό τον τρόμο της νύχτας εγώ τον ζω από τα είκοσί μου και είμαι πενήντα. Τριάντα χρόνια τώρα ζω αυτό το ατέρμονο μονοπάτι της νύχτας. Αυτός δέκα, ετούτος σαράντα, αυτός πενήντα. Σε λίγο τα φώτα θα σβήσουν. Θα μείνουν ελάχιστα. Ίσα-ίσα να διαγράφονται οι σκιές μας στους τοίχους, στο ξερό χώμα, στα κελιά και τα αποχωρητήρια, οι σκιές μας, εμείς δηλαδή. Έλα πάμε μέσα. Θα ζήσει...

Στις περίκλειστες λίμνες Λες καμωμένες από διάφανο κρύσταλλο Αντικάτοπτρα βυθισμένων κόσμων Εκεί όπου εφορμούν τα όνειρα Σε μεταμεσονύκτιες τυμβωρυχίες Με ελεύθερες καταδύσεις Ολόγυμνα Όπως παλιά οι σφουγγαράδες Στις σκοτεινές αβύσσους Για να αδράξουν Λείψανα αρχαίων πόλεων Λησμονημένα μνήμης ναυάγια Θαμμένα στην υγρή σκόνη Της υλής των πυθμένων Ακρωτηριασμένα αγάλματα Αγγέλων έκπτωτων Κι ολόχρυσους τύμβους Μύθους ασύλητους Καταδύοντας Στους σπειρωτούς λαβύρινθους Εκεί στων υ...