Το τελευταίο καιρό, η εξελισσόμενη ταχύτητα του χρόνου, που θεωρητικά αντιλαμβανόμαστε, μας δημιουργεί το αίσθημα της κάποιας υπέρβασης. Έτσι ο χρόνος του παρελθόντος δείχνει να μένει πίσω, να μην μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του προϊόντος χρόνου. Σ' αυτόν τον χρόνο του παρελθόντος, όπου καταχωρούνται τα βιώματα αυτών που τον έζησαν, γυρίζουμε την σκέψη μας, για να διατηρήσουμε την επαφή μαζί του, φοβούμενοι ότι διαφορετικά χάνοντας αυτή την επικοινωνία, θα μείνει στα αζήτητα. Στρεφόμε...

Το τελευταίο καιρό, η εξελισσόμενη ταχύτητα του χρόνου, που θεωρητικά αντιλαμβανόμαστε, μας δημιουργεί το αίσθημα της κάποιας υπέρβασης. Έτσι ο χρόνος του παρελθόντος δείχνει να μένει πίσω, να μην μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του προϊόντος χρόνου. Σ' αυτόν τον χρόνο του παρελθόντος, όπου καταχωρούνται τα βιώματα αυτών που τον έζησαν, γυρίζουμε την σκέψη μας, για να διατηρήσουμε την επαφή μαζί του, φοβούμενοι ότι διαφορετικά χάνοντας αυτή την επικοινωνία, θα μείνει στα αζήτητα. Στρεφόμε...

Το τελευταίο καιρό, η εξελισσόμενη ταχύτητα του χρόνου, που θεωρητικά αντιλαμβανόμαστε, μας δημιουργεί το αίσθημα της κάποιας υπέρβασης. Έτσι ο χρόνος του παρελθόντος δείχνει να μένει πίσω, να μην μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του προϊόντος χρόνου. Σ' αυτόν τον χρόνο του παρελθόντος, όπου καταχωρούνται τα βιώματα αυτών που τον έζησαν, γυρίζουμε την σκέψη μας, για να διατηρήσουμε την επαφή μαζί του, φοβούμενοι ότι διαφορετικά χάνοντας αυτή την επικοινωνία, θα μείνει στα αζήτητα. Στρεφόμε...

Το τελευταίο καιρό, η εξελισσόμενη ταχύτητα του χρόνου, που θεωρητικά αντιλαμβανόμαστε, μας δημιουργεί το αίσθημα της κάποιας υπέρβασης. Έτσι ο χρόνος του παρελθόντος δείχνει να μένει πίσω, να μην μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του προϊόντος χρόνου. Σ' αυτόν τον χρόνο του παρελθόντος, όπου καταχωρούνται τα βιώματα αυτών που τον έζησαν, γυρίζουμε την σκέψη μας, για να διατηρήσουμε την επαφή μαζί του, φοβούμενοι ότι διαφορετικά χάνοντας αυτή την επικοινωνία, θα μείνει στα αζήτητα. Στρεφόμε...