Ο Καμίλλο Σμπάρμπαρο γεννήθηκε στη Σάντα Μαργκερίτα Λίγκουρε το 1888 και πέρασε όλη του τη ζωή στη Λιγκούρια. Μετά από την άρνησή του να γίνει μέλος του φασιστικού κόμματος, απολύθηκε από την εργασία του (καθηγητής μέσης εκπαίδευσης) και βιοπορίστηκε παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα (λατινικά και αρχαία ελληνικά). Ταυτοχρόνως αφιερώθηκε στη βοτανολογία κι απέκτησε διεθνή φήμη στη μελέτη των λειχήνων. Οι συλλογές ποιημάτων του είναι "Resine" (1911), "Pianissimo" (1914), "Rimanenze" (1955) και "Versi a Dina" (1961), και διάφορες συλλογές σε ποιητική πρόζα με τον ίδιο τίτλο "Trucioli" (1910-1940 και 1948). Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση κι απετέλεσε παράδειγμα για τον Σάμπα και τον Μοντάλε ο οποίος του αφιέρωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή ("Κόκαλα Σουπιάς", 1925). Πέθανε στο Σποτόρνο το 1967.