Ο Πρέντραγκ Βρανίτσκι (Benkovac, 1922 - Ζάγκρεμπ, 2002) ήταν μαρξιστής φιλόσοφος, μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Praxis". Έλαβε μέρος στην Αντίσταση από τις τάξεις του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού, κατά τη διάρκεια του Β\' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ (1947) και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου (1951). Διετέλεσε κοσμήτορας της Σχολής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ, μεταξύ 1964-1966 και πρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου μεταξύ 1972-1976. Το 1966 εκλέχτηκε πρόεδρος της Γιουγκοσλαβικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και το 1979 Ακαδημαϊκός. Υπήρξε μέλος της ομάδας του μαρξιστικού περιοδικού "Praxis" από την ίδρυσή του, το 1965, που επηρεάστηκε από τις ιδέες του δυτικού μαρξισμού. Κυριότερα έργα του: "Διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός" (1958), "Ιστορία του μαρξισμού" (3 τόμοι, 1961), "Καρλ Μαρξ: Η εξέλιξη της σκέψης του", "Μαρξισμός και Σοσιαλισμός" (1979), "Φιλοσοφικές σπουδές" (1979), "Η εναλλακτική λύση του σοσιαλισμού" (1982), "Φιλοσοφία της Ιστορίας" (1988).