O Tom Waits γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1949 στην Pomona της Καλιφόρνια. Συνθέτης και τραγουδιστής με ιδιαίτερα χαρίσματα, διαμόρφωσε το ξεχωριστό του στιλ χωνεύοντας επιρροές από τους συνθέτες του Μπρόντγουεϊ, τους τραγουδιστές της jazz και τους συγγραφείς της γενιάς beat. Το ντεμπούτο του στην ετικέτα της Asylum, αν και διστακτικό, περιλάμβανε τα "Ol\' 55" (που αργότερα διασκεύασαν οι Eagles) και "Martha" (που ηχογράφησε ο Tim Buckley). Με το "The Heart of Saturday Night" (1974) και το λάιβ "Nighthawks At The Diner" (1975) απομακρύνθηκε από τα χωρικά ύδατα του τραγουδιστή/τραγουδοποιού, κινούμενος προς την jazz, κατεύθυνση που διατηρήθηκε και στα "Small Change" (1976) και "Foreign Affairs" (1977). To "Blue Valentine" (1978) παρουσίασε έναν ήχο με rock και R&B ταυτότητα. Το τελευταίο του άλμπουμ για την Asylum ήταν το "Heartattack and Vine" (1980). To 1982 συνέθεσε το σάουντρακ για το φιλμ του Francis Ford Coppola "One From The Heart", κάνοντας ντουέτο σε κάποια κομμάτια με την Crystal Gayle, ενώ έπαιξε μικρούς ρόλους στις ταινίες "Rumble Fish" (1983) και "Cotton Club" (1985) του ίδιου σκηνοθέτη. Τη συνεργασία του με την ετικέτα Island εγκαινίασε το "Swordfishtrombones" (1983), τα πνευστά μέρη του οποίου έδειχναν την επιρροή του Captain Beefheart και του Αμερικανού συνθέτη Harry Partch. Το "Rain Dogs" (1985) ήταν ένα από τα πιο ολοκληρωμένα άλμπουμ του, με κιθαριστική βοήθεια από τον Keith Richards. Το 1986 πρωταγωνίστησε στο φιλμ "Down By Law" του Jim Jarmusch. To επόμενο άλμπουμ του, το εκλεκτικό "Frank\'s Wild Years" (1987), ήταν βασισμένο στη μουσική του βωβού κινηματογράφου, τον Kurt Weill και τον Ennio Morricone. Το "Bone Machine" ήρθε μια ολόκληρη πενταετία μετά, και πάλι σε συνεργασία με τον Richards. Γενικά, κατά τη δεκαετία του \'90 ο Waits φάνηκε να επενδύει στην κινηματογραφική και τη θεατρική καριέρα του, σε βάρος της δισκογραφίας. To 2002 εντυπωσίασε για μια ακόμη φορά, με τη "δίδυμη" κυκλοφορία των "Alice" και "Blood Money", δυο δίσκων που αφηγούνται σε μια δική τους διάλεκτο, δίχως ωραιοποίηση ή εμπάθεια, τα σκαμπανεβάσματα μιας ανθρώπινης ζωής με εμπειρίες, χίμαιρες και διαψεύσεις, οι οποίες θα αρκούσαν για να γεμίσουν ασφυκτικά τις ζωές πολλών άλλων ανθρώπων. Τα τραγούδια τους, ερμηνευμένα, λες, από τη σκηνή ενός μεταμοντέρνου καμπαρέ του 21ου αιώνα, χαρακτηρίζονται από απλότητα αλλά και μεγαλείο· μοναδικότητα αλλά και προσήνεια· ποίηση αλλά και ωμότητα. Στο "Real Gone" (2004) ο Waits εγκατέλειψε το -άλλοτε αγαπημένο του- πιάνο προκειμένου να προτείνει ένα χαρμάνι από εξομολογητικές μπαλάντες, αρχέτυπα blues, dub-reggae ρυθμούς, αιρετικές μελωδίες, jazz φινέτσα και avant-garde παρεκκλίσεις στα ντανταϊστικά πρότυπα του Captain Beefheart. Το 2006 ακολούθησε η κυκλοφορία του τριπλού CD "Orphans", μιας συλλογής με 56 ηχογραφήσεις, τριάντα από αυτές νέες αλλά και παλαιότερες, από διάφορα στάδια της καριέρας του.