H Σοφία Αδαμίδου (1963-2021) γεννήθηκε στη Χαραυγή Κοζάνης. Ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθήνας, του Τμήματος Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Αθήνας και του Κολεγίου Δημοσιογραφικών Σπουδών. Είχε άδεια δικηγόρου, αλλά δεν άσκησε το επάγγελμα. Εργάστηκε, 15 χρόνια, ως δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού τμήματος του Ριζοσπάστη και τα τελευταία χρόνια και στην τηλεόραση του 902.

Ως δημοσιογράφος εργάστηκε επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ και στον ΑΝΤ1. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει (εκδόσεις Δελφοί) και Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη (εκδόσεις Έψιλον).

Έργα για το θέατρο: Σωτηρία με λένε (βασισμένο στη ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου), Πέρασα με κόκκινο εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο της Κατερίνας Γώγου, Ήλιος στην πέτρα, Αρης (βασισμένο στη ζωή του Αρη Βελουχιώτη), Τζένη και Μαρξ (βασισμένο στην αλληλογραφία του Καρλ και της Τζένης Μαρξ), Αφήστε μου την Άνοιξη κ.ά.

Θεατρικές διασκευές: Κατάδικος του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, Πού είναι η μάνα σου μωρή της Δήμητρας Πέτρουλα, Οδός Αβύσσου, αριθμός 0 του Μενέλαου Λουντέμη, Άνθρωποι και ποντίκια του Στάινμπεκ, Ο Τζόνι πήρε το όπλο του του Ντάλτον Τράμπο.

Για το θεατρικό έργο της Ο πόνος είναι άντρας (βασισμένο στη ζωή του Γιαννούλη Χαλεπά), βραβεύτηκε στον διαγωνισμό Κρατικών Βραβείων θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού (2010).