Ο Η(onorio) Bustos Domecq γεννήθηκε από την παιγνιώδη διάθεση του Jorge Luis Borges και του φίλου του, Adolfo Bioy Casares, οι οποίοι αναφέρουν μάλιστα ότι ο εν λόγω "συγγραφέας" κατάγεται από τη Santa Fe της Αργεντινής. Τα δύο επώνυμα (δηλαδή το πατρικό και το μητρικό, που είθισται να φέρουν όσοι έχουν ισπανογενείς καταβολές) προέρχονται από δύο προπάππους, του Borges ο πρώτος (Bustos) και του Bioy Casares ο δεύτερος (Domecq). Σημειωτέον ότι ο Bustos είχε ήδη χρησιμοποιήθει ως ψευδόνυμο από τον Borges, το 1933. Το αρχικά αστείο εξελίχθηκε σε μία από τις πιο γόνιμες περιπτώσεις δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ των δύο λογοτεχνών, η οποία διήρκεσε μιάμιση τριακονταετία. Έτσι, ο καινούργιος συγγραφέας (που σαφώς έχει κάτι από τους "γεννήτορες" του, αλλά δεν ταυτίζεται πλήρως με κανέναν από τους δύο) ενεργοποιήθηκε το 1941 (με το πρώτο "του" βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε τη επόμενη χρονιά) και, κατά τη διάρκεια της καριέρας "του", δημοσίευσε πέντε τόμους διηγημάτων: "Seis problemas para don Isidro Parodi" ("Έξι προβλήματα για τον δον Ισίδωρο Παρόδι", 1942), "Dos fantasias memorables" ("Δύο αξιομνημόνευτες φαντασίες", 1946), "Un modelo para la muerte" ("Ένα πρότυπο για το θάνατο", 1946), "Cronica de Bustos Domecq" ("Χρονικά του Bustos Domecq", 1967) και "Nuevos cuentos de Bustos Domecq" ("Νέες ιστορίες του Bustos Domecq", 1977).