Ο Βασίλειος Αναστασιάδης γεννήθηκε στα Λαγκαδάκια Γρεβενών στα 1933. Οι γονείς του Κωνσταντίνος και Βασιλική κατάγονται από το ελληνόφωνο χωριό Αφσάρι της περιοχής των Φαράσων της Ανατολικής Καππαδοκίας. Αποφοίτησε

στα 1963 από το Φιλολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από τότε ως τον Οκτώβριο του 1999 υπηρέτησε συνεχώς στη Δευτεροβάθμια Γενική Εκπαίδευση και από τον Ιανουάριο του 1984 ως τον

Οκτώβριο του 1999 ως Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων στο Νόμο Γρεβενών. Στα 1976 ανακηρύχτηκε με βαθμό "άριστα" Διδάκτορας της Φιλολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για το ερευνητικό του έργο γύρω από το συντακτικό των νεοελληνικών μικρασιατικών διαλέκτων σε σύγκριση με την τουρκική, την αρχαία, τη μεσαιωνική και τη νεοελληνική γλώσσα και τα ιδιώματά της. Επίσης στα 1976 εκλέχτηκε και διορίστηκε καθηγητής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης, αλλά για προσωπικούς λόγους δεν αποδέχτηκε το διορισμό του και παρέμεινε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Συγγραφέας των αυτοτελών βιβλίων: "Ψυχοπαιδαγωγική της εφηβικής ηλικίας", "Νέα διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων", "Το Μακεδονικό Ζήτημα στην ιστορική του διαδρομή από την αρχαιότητα ως σήμερα", "Το νεοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα των Φαράσων της Καππαδοκίας". Επίσης δημοσίευσε στον 3ο τόμο των Πρακτικών της Ελληνικής Διαλεκτολογικής Εταιρείας πρωτότυπη μελέτη για συντακτικούς ιδιωματισμούς του γλωσσικού ιδιώματος των Γρεβενών.

Ακόμη ο συγγραφέας με τις επίμονες συνεχείς προσπάθειές του πέτυχε να ιδρυθεί στα 1987 η Δημόσια Βιβλιοθήκη Γρεβενών.