Η Άννα Τεριακή - Σολωμού γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα από γονείς μικρασιάτες. Από 14 χρονών πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και το 1944 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ των Ανατολικών Συνοικιών. Ήταν πολύ μαχητική και σύντομα έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ Καισαριανής.

Από τις αρχές του 1947 ήταν σύνδεσμος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ που λειτουργούσε παράνομα.

Το 1948 μπήκε στο Πολυτεχνείο, αμέσως όμως πιάστηκε από την Ασφάλεια και βασανίστηκε.

Το 1949, στη Δίκη των 16 ΕΠΟΝιτών, καταδικάστηκε παμψηφεί σε θάνατο. Μετά την αναθεώρηση της δίκης η ποινή της μετατράπηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση.

Το 1954 συλλαμβάνεται ξανά κι εξορίζεται στον Αϊ-Στράτη, όπου έμεινε έξι μήνες. Μόλις είχε παντρευτεί.

Μόλις βγήκε από τη φυλακή, και από το 1955, συνέχισε την αγωνιστική δράση της στην ΕΔΑ και στη Νεολαία της ΕΔΑ.

Πήρε ενεργό μέρος στο κίνημα για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

Στη Δικτατορία εξορίστηκε στα Γιούρα και πήρε μαζί της το μικρό της γιο Μάκη. Μετά από πιέσεις αναγκάστηκε να στείλει το γιο της στη μητέρα της στην Αθήνα. Στο μεταξύ η μεγαλύτερη κόρη της Μάντα είχε σταλεί στο Παρίσι όπου είχε δραπετεύσει ο άντρας της Νίκος.

Έμεινε δυόμισι χρόνια στη Γυάρο και στις φυλακές της Αλικαρνασσού στην Κρήτη και απολύθηκε το 1969.

Με πολλές δυσκολίες κατάφερε να πάρει διαβατήριο και σύντομα όλη η οικογένεια πήγε στο Παρίσι μέχρι το 1976, όπου επέστρεψαν στην Αθήνα.

Στο εξωτερικό η Άννα σπούδασε πολεοδόμος και αναγνωρίστηκε ως πολιτικός μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.

Στην Αθήνα εργάστηκε στη Βιβλιοθήκη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και δημιούργησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη Μονάδα Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης. Έγινε γραμματέας της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκαρίων (Βραβείο).

Ασχολήθηκε με το Συνασπισμό της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας και την Τοπική Αυτοδιοίκηση (1978 σύμβουλος του 1ου Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων και για ένα χρόνο πρόεδρος του).