O Μόμα Ράντιτς γεννήθηκε στη Νίς της Σερβίας το 1969. Έφηβος, άρχισε να γράφει ποιήματα και έγινε μέλος της Γιουγκοσλαβικής Λογοτεχνικής Νεολαίας το 1986. Με μια ομάδα νέων ποιητών οργάνωναν ποιητικές συναντήσεις στις διάφορες πόλεις της Γιουγκοσλαβίας. Το 1987 πήρε το τρίτο Βραβείο Νέων Ποιητών στις Ποιητικές Συναντήσεις στη Λόζνιτσα και δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στην ομαδική ποιητική συλλογή Γκαζόζα μεταλλαγμένης δίψας. Είχε αρχίσει σπουδές κλασσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Βελιγραδίου, τις οποίες όμως δεν ολοκλήρωσε λόγω του ερχόμενου εμφυλίου πολέμου. Στο δεύτερο έτος έφυγε στο Παρίσι όπου σπούδασε γαλλική φιλολογία. Από το 1993 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Διδάσκει την γαλλική και τη σερβοκροατική γλώσσα. Συνεχίζει να γράφει ποιήματα μερικά από τα οποία δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά στη Σερβία και παράλληλα ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση. Μετέφρασε από τα γαλλικά στα ελληνικά το δοκίμιο του Henri Lechat, Φειδίας το 2001. Το 2004 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο στα ελληνικά, Σερβικά παραμύθια. Έχει επίσης μεταφράσει στα σερβικά τη συλλογή ποιημάτων του Αντώνη Φωστιέρη Πολύτιμη λήθη και η Η σκέψη ανήκει στο πένθος το 2008. Τις συλλογές Ρόδινος φόβος και Εδώ της Μαρίας Λαϊνά, καθώς και επιλογή ποιημάτων του Νίκου Εγγονόπουλου το 2009. Το 2010 θα δημοσιευτούν τα Κροατικά παραμύθια σε ελληνική μετάφραση. Εδώ και πολλά χρόνια γράφει ποίηση στα ελληνικά.