O Erwin Heinz Ackerknecht γεννήθηκε στο Στετίνο το 1906. Σπούδασε ιατρική στο Φράιμπουργκ, το Κίελο, το Βερολίνο, τη Βιέννη και τη Λειψία. Η ενασχόληση του με την ιστορία της ιατρικής άρχισε στη Λειψία, όπου με την καθοδήγηση του Sigerist εργάστηκε ερευνητικά με αντικείμενο τη γερμανική ιατρική μεταρρύθμιση του 1848.

Για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα ο Ackerknecht ήταν δραστήριος στο χώρο της αριστεράς: αρχικά μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, προσχώρησε αργότερα στους Τροτσκιστές για να διατηρήσει, τελικά, προσωπικό, κυρίως σύνδεσμο με τον Λέοντα Τρότσκι και την οικογένειά του. Ο ίδιος ανέφερε ότι μετά την αποτέφρωση της σορού του γιού του Τρότσκι Λεβ Σεντόβ στο Παρίσι το 1938, (στο οποίο ο Ackerknecht είχε εγκατασταθεί από τον Ιούλιο του 1933 μετά από σύσταση του Τρότσκι), "δεν ξαναπάτησε σε πολιτικό κόμμα". Ο Ackerknecht απομακρύνθηκε πολιτικά και ιδεολογικά από τον χώρο της αριστεράς, διατηρούσε όμως πάντα, στην ιστορική του προσέγγιση, την ειδική έμφαση στην κοινωνική πλευρά, η οποία, όπως ομολογούσε ο Temkin φάνταζε παράξενη στο χώρο της αμερικανικής ιστορίας της ιατρικής όπου και οι δύο ερευνητές κινήθηκαν.

Τα τελευταία χρόνια της διαμονής του στο Παρίσι σπούδαζε εθνολογία στη Σορβόννη. Με την κήρυξη του πολέμου ο Ackerknecht κατατάχτηκε στο Γαλλικό στρατό και πολέμησε κατά των πρώην συμπατριωτών του. (Όταν αργότερα του προσφέρθηκε η γερμανική υπηκοότητα την οποία του την είχαν αφαιρέσει οι Ναζί, την αρνήθηκε). Εγκατέλειψε τη Γαλλία μετά την κατάληψή της και διέφυγε, ύστερα από ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο ταξίδι, στην Αμερική, αρχικά στη Νέα Υόρκη κι έπειτα στη Βαλιμόρη, όπου βρήκε κάποια θέση διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο John Hopkins. Επανήλθε στη Νέα Υόρκη όπου για δύο χρόνια εργάσθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και έπειτα βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Μάντισον, όπου εργάσθηκε συνεχώς για πάνω από δέκα χρόνια. Το 1959 πήγε στη Ζυρίχη, όπου ως διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ιατρικής ανασυγκρότησε το μουσείο, αύξησε σημαντικά τη συλλογή και έγραψε νέα σειρά βιβλίων πάνω στην ιστορία της ψυχιατρικής, την ιστορία της θεραπείας, την ιστορία και γεωγραφία των νόσων και την "Ιατρική στο Παρισινό Νοσοκομείο 1797-1848".

Απ\' τις μαρτυρίες όσων τον γνώρισαν, ο Ackerknecht περιγράφεται ως ακαταπόνητος δουλευτής, ένθερμος συλλέκτης, δεινός συζητητής, και επίσης ένας άνθρωπος βαθύτατα καλλιεργημένος, με βαθιές γνώσεις της ιστορίας της τέχνης και του πολιτισμού. Ο καθηγητής Ackerknecht (και σ\'αυτόν ο τίτλος διατηρεί ολόκληρο το περιεχόμενο μιας τιμητικής προσαγόρευσης), έζησε μια γόνιμη και ενδιαφέρουσα ζωή και άφησε έργο το οποίο φέρει ανεξίτηλα τα σημάδια της ευφυίας, του μόχθου και της κατασταλαγμένης γνώσης του. Πέθανε στη Ζυρίχη, στις 18 Νοεμβρίου 1988.