Η Ρούλα Κοντέα γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τέλειωσε το Αμερικάνικο Κολέγιο και εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο για είκοσι χρόνια. Παντρεμένη με τον Αριστείδη Θεοφανόπουλο από το 1970, έχει δυο γιους. Μεγάλωσε γράφοντας τα βιβλία:

"Χίλιοι θάνατοι και ένας ακόμα", 1979, "Τα χνάρια του λύκου" 1980, "Το Ρηχό πηγάδι", 1982, "Το φιδοτόμαρο", 1983, "Ο βραχνός ήχος μιας επιστροφής", 1984, "Το στυπόχαρτο", 1986, "Ο έρωτας της ανακόντα", 1990, "Η ηλικία ενός φόνου", 1991, "Το νυστέρι", 1997, "Γλυκό σαν μέλι", 1999, "Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά", 2003, "Η διπλή μοναξιά του έρωτα", 2004, "Το φεγγάρι λέει ψέματα", 2005, Οι ώρες μετράνε έρωτες, 2006, "Αγαπώ να επιστρέφω", 2007, "Όλγα σε ψάχνω", 2008, "Μικροί φόνοι" 2009, "Η μνήμη του χρόνου", "Οι μοναξιές που ταιριάζουν", 2015, "Μικρές αλήθειες", 2018. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και παραμύθια. Διηγήματα, ποιήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Το θεατρικό της έργο "Ο ερωτευμένος θάνατος, ανέβηκε στην θεατρική σκηνή του Δήμου Δάφνης το 1998. Το θεατρικό της έργο "Μαρίκα, Βικτώρια, Τασία", βραβεύθηκε και παίχτηκε στο θέατρο "Τόπος Αλλού", και το μονόπρακτο "Στο Σταθμό", ανέβηκε στην θεατρική σκηνή στο Θησείο. Το μυθιστόρημά της "Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά", θεατροποιήθηκε από τον Γ. Χατζηδάκη και παίχτηκε στο "Cabaret Voltaire", στο Μεταξουργείο. Το μονόπρακτο"Η εξομολόγηση ενός ανέργου" παίχτηκε στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στην "Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης" του Ρένου Αποστολίδη.