Ο Μανουέλ Μουχίκα Λάινες (1910-1984) είναι μια κεντρική μορφή της σύγχρονης λογοτεχνίας στα καστιλιάνικα. Το έργο του, από το οποίο διακρίνονται τα βιβλία με διηγήματα "Εδώ έζησαν" (1949) και το "Πραγματικά χρονικά" (1957) τα μυθιστορήματα "Τα είδωλα" (1953· Σέιξ Μπαράλ 1991), "Το σπίτι" (1954), "Οι ταξιδιώτες" (1955), "Ο Παράδεισος" (1957), "Μπομάρτσο" (1962· Σέιξ Μπαράλ, 1983), "Ο μονόκερως" (1965· Σέιξ Μπαράλ 1983), "Περί θαυμάτων και μελαγχολίας" (1968), "Το μεγάλο θέατρο" (Πλανέτα, 1979) και το "Ο σκαραβαίος" (1982), διαγράφει μια πλούσια και ποικίλη μυθική διαδρομή, που η θαυμαστή της πίστη στους συλλογισμούς του δικαιολογεί απόλυτα τον τελικό του τίτλο, "Ένας μυθιστοριογράφος στο Μουσείο του Πράδο" (Σέιξ Μπαράλ, 1984).