Γεννήθηκε στο Μάλι το 1900. Ήταν μαθητής του σοφού δασκάλου Τιέρνο Μποκάρ. Στη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε σε υπεύθυνες θέσεις στον δημόσιο τομέα και στο διπλωματικό σώμα και υπήρξε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της UNESCO. Ο ίδιος ανήκει στη φυλή Πελ, μυήθηκε όμως από πολύ μικρός στον ισλαμισμό.

Πολυγραφότατος, έχει εκδώσει 30 βιβλία, και το έργο του σήμερα θεωρείται σημείο αναφοράς στον τομέα της αφρικανικής προφορικής παράδοσης. Αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για τη διάσωση των διαφορετικών αφρικανικών πολιτισμών και δίκαια αποτελεί για τη Μαύρη Ήπειρο το φύλακα της ιστορικής της μνήμης.

Πέθανε στην Ακτή του Ελεφαντοστού το 1991.

Η Caisse Centrale de Cooperation Economique θέσπισε το βραβείο Τροπικών, για να τιμήσει έργα που είχαν γραφτεί στη γαλλική γλώσσα και τα οποία ρίχνουν φως στα κοινωνικά προβλήματα και την εξέλιξη στις περιοχές της Αφρικής, της Καραϊβικής, του Ειρηνικού και του Ινδικού ωκεανού.

Το πρώτο από τη θέσπιση του βραβείο απονεμήθηκε το 1991 στον Αμαντού Αμπατέ Μπα για το βιβλίο του αυτό. Τιμήθηκε ακόμα από με το βραβείο Grand Prix Litteraire.