Ο Αππιανός γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια κατά τα τέλη του πρώτου μ.Χ. αιώνα, πιθανότατα περί το 100 μ.Χ. Ανέλαβε διοικητικά αξιώματα στη γενέτειρά του και αργότερα, εγκατεστημένος στη Ρώμη και ως Ρωμαίος πολίτης, άσκησε καθήκοντα συνηγόρου σε δίκες ενώπιον των αυτοκρατόρων για να προαχθεί εν τέλει σε αυτοκρατορικό επίτροπο. Το έτος του θανάτου του δεν είναι γνωστό, πιθανολογείται όμως ότι έζησε μέχρι περίπου το 165 μ.Χ.

Συνέγραψε τα Ρωμαϊκά, δηλαδή την ιστορία της Ρώμης από την ίδρυση της πόλης μέχρι και τον δεύτερο μ.Χ. αιώνα. Για την κατάταξη του υλικού του χρησιμοποίησε όχι το χρονολογικό αλλά το εθνογραφικό κριτήριο. Η Ιστορία του Αππιανού χωριζόταν σε είκοσι τέσσερα βιβλία. Από αυτά σήμερα σώζονται σχεδόν ακέραια έντεκα βιβλία με αφήγηση για τους λαούς που σχετίστηκαν με τους Ρωμαίους και τα πέντε που έγραψε για τους Εμφυλίους Πολέμους. Από άλλα διαθέτουμε μικρότερα αποσπάσματα οφειλόμενα σε βυζαντινές επιτομές.

Ο Αππιανός δίνει μιαν αφήγηση γεγονότων μάλλον παρά μιαν εμβάθυνση στο ιστορικό γίγνεσθαι. Αξιόπιστος γενικά, δίνει συχνά τις εκδοχές όλων των εμπλεκόμενων σε ένα γεγονός μερών, παραθέτει διασταυρώσεις των ίδιων συμβάντων από διάφορες πηγές και αποθησαυρίζει πολύ και αξιόλογο υλικό για κρίσιμες ιστορικές περιόδους, ιδίως για τους Εμφυλίους Πολέμους.