Ο Χόρχε Ιμπαργκουενγκόιτια (1928-1983), έχει χαρακτηριστεί ως ο «κεφάτος Μπαλζάκ» της Μεξικάνικης λογοτεχνίας. Αντιμέτωπος με μια διανοητική παραγωγή που έπασχε από χρόνια σκυθρωπή σοβαροφάνεια, επέλεξε να γίνει με το έργο του ο κατεξοχήν «υπέρμαχος του επαναστατικού αποτελέσματος του γέλιου». Στα μυθιστορήματά του λοιδορεί και αποδομεί «τους τρεις πάνσεπτους θεσμούς της πατρίδας, τον στρατό, τον Πρόεδρο και την Παρθένο της Γουαδελούπης», δείχνοντας να υιοθετεί σε καθένα από αυτά τα λόγια μιας θείας του, σύμφωνα με την οποία: «Η ζωή με προόριζε για να δυστυχήσω, αλλά εμένα δεν μου έκανε κέφι».



(Πηγή: Carnívora, 2024)