Ο Θεοχάρης Κεσσίδης γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Σάντα της περιοχής Τσάλκας της πρώην ΣΣΔ της Γεωργίας. Το 1946 τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου "Μ. Β. Λομονόσοφ" της Μόσχας, το 1949 τις προδιδακτορικές (ασπιραντούρα) σπουδές και το 1950 υποστήριξε τη διατριβή για υποψήφιος διδάκτορας με θέμα: "Η φιλοσοφία του Ηρακλείτου Εφέσιου".

Το 1968 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή με θέμα: "Η πρώιμη αρχαιοελληνική φιλοσοφία απέναντι στο μύθο, την τέχνη και τη θρησκεία". Το 1969 εξελέξη καθηγητής. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο "Μ. Β. Λομονόσοφ" της Μόσχας, στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών "Β. Ι. Σούρικοφ" της Μόσχας, στο Κρατικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών "Μόρις Τορέζ" της Μόσχας κ.α.

Ο τομέας των επιστημονικών ενδιαφερόντων είναι: αρχαιοελληνική φιλοσοφία και σοβιετολογία, προβλήματα γενετικής του ανθρώπου και εθνολογικά προβλήματα.

Από το 1970 μέχρι το 1992 εργάστηκε ως καθηγητής, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, νυν Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας. Είναι τακτικό μέλος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Ερευνών της Μόσχας, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης και από το 1987 αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ως εκπρόσωπος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ πήρε μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια. Πάνω από 150 επιστημονικές εργασίες του εκδόθηκαν στα ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, σλοβακικά, τσέχικα, ρουμάνικα, ισπανικά, πορτογαλικά, γεωργιανά, εσθονικά, ουκρανικά, πολωνικά και ρώσικα (πάνω από 300).

Τον Ιούλιο του 2002, του απενεμήθη ο "Χρυσός Σταυρός Τιμής" από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, με την ευκαιρία της 28ης επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.