Ο Κάρλο Κασσόλα, (17 Μαρτίου, 1917, Ρώμη - 29 Ιανουαρίου, 1987, Μόντε Κάρλο) υπήρξε ιταλός νεορεαλιστής συγγραφέας. Η έλλειψη δράσης και η έμφαση στη λεπτομέρεια στα βιβλία του είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται ο προπομπός του νέου γαλλικού μυθιστορήματος. Ο Κασσόλα όντας πολιτικοποιημένος από νωρίς συνιδρύει το 1935 μια νεολαιίστικη οργάνωση την οποία όμως διαλύει το καθεστώς του Μουσολίνι. Ύστερα από τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, ο Κασσόλα στελέχωσε τις γραμμές των παρτιζάνων, γεγονός που τον σημάδεψε συγγραφικά. Τα πρώτα μεταπολεμικά του διηγήματα έχουν σημείο αναφοράς τα χρόνια της αντίστασης και το γεωγραφικό τρίγωνο της Τοσκάνης, Βολτέρρα- Μαρίνα ντι Τσετσίνα-Γκροσσέτο, μέρη στα οποία ο συγγραφέας αποδίδει ισχυρούς συμβολισμούς. Οι βιωματικές ιστορικές αναφορές δίνουν σταδιακά τη σκυτάλη σε μια πιο εσωτερική και λεπτεπίλεπτη πρόσληψη της πραγματικότητας. Η γραφή του τείνει προς αναζήτηση όχι της «μεγάλης ιστορίας», αλλά των μικρών καθημερινών γεγονότων με αυθεντικό, βαθύ περιεχόμενο. Στο πλαίσιο αυτής του της αποστασιοποίησης από τον παραδοσιακό νατουραλισμό, τα έργα του από ένα σημείο και μετά στέκουν με σκεπτικισμό απέναντι στα ιστορικά γεγονότα και στα μεγάλα ιδανικά, δίνοντας τον λόγο στο υποκείμενο και στην εκ των έσω βίωση της ιστορικής δράσης. Τα έργα του «Το σπίτι της οδού Βαλαντιέ» (1956) και «Το κορίτσι του Μπούμπε» (1960) ανήκουν στην ώριμη περίοδο της συγγραφικής του δράσης. Το δεύτερο βραβεύεται με το λογοτεχνικό βραβείο Strega και γίνεται ταινία από τον Λουίτζι Κομεντσίνι το 1963.



(Πηγή: Ο Μωβ Σκίουρος, 2022)