Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες. Μεγάλωσε σε μιαν αυλή, κάτω από την πλατεία Κυριακού (Βικτωρίας). Μπήκε στο πανεπιστήμιο (Νομική Αθηνών), αλλά τα παράτησε στο τρίτο έτος και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Από το 1959 εργάζεται στα "Νέα". Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια είναι ο χρονογράφος της εφημερίδας. Έχει τιμηθεί με το δημοσιογραφικό βραβείο της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (ΕΣΑΤ), με το βραβείο Μπότση και το μεγάλο βραβείο "Ξενοφών". Ο Δήμος Αθηναίων τον τίμησε δύο φορές με το Μετάλλιο της Πόλης για την προσφορά του στον πολιτισμό. Δεν δέχτηκε για λόγους αρχής, να παρασημοφορηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Το 1963 καταπιάστηκε με το τραγούδι. Ως τώρα έχει γράψει τους στίχους 1.200 τραγουδιών. Συνεργάστηκε με τους καλύτερους μουσικούς και τραγουδιστές, ανάμεσα στους οποίους οι: Θεοδωράκης, Καλδάρας, Κουγιουμτζής, Πλέσσας, Σπανός, Χατζηνάσιος, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Αλεξίου, Μοσχολιού, Μαρινέλλα, Πόλυ Πάνου, Μητροπάνος και πολλοί άλλοι. Έγραψε επίσης τρία θεατρικά και δεκάδες τραγούδια για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Δούλεψε στην τηλεόραση με δικές του εκπομπές. Πολλά από τα κείμενά του πήραν και τον δρόμο του τυπογραφείου. Έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του: "Επαρχίες της Αθήνας", "Η Τουρκία χωρίς φερετζέ", "Το βρώμικο \'89", "Τα τραγούδια μου", "Μάνος Λοΐζος", "Ματιές", "Άσμα Ασμάτων", "Οι παλιοί συμμαθητές", "Ζω από περιέργεια", "Όλα είναι ένα ψέμα". Είναι παντρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Ράια Μουζενίδου και έχει δύο παιδιά, τον Νότη και την Υακίνθη.