Ο σχεδόν άγνωστος στις πηγές ιερομόναχος Ζαχαρίας Καραντινός εξ Αιτωλίας (μάλλον από τα Φάρσαλα της Θεσσαλίας) αποτελεί μιαν αινιγματική προσωπικότητα. Η οποία εντούτοις μαγνητίζει με την πνευματική παραγωγή της και τον περιπετειώδη βίο της. Κατά τα φαινόμενα ήταν μαθητής του λογίου Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού (1595-1682) και συμμαθητής του Αναστασίου Γορδίου (1654-1729), ο οποίος άφησε σημαντικό συγγραφικό θεολογικό έργο. Πολλές λεπτομέρειες της βιογραφίας του δεν είναι γνωστές. Μαζί ακολούθησαν τον δάσκαλο στους διάφορους σταθμούς της διδασκαλίας του στο Αιτωλικό και στην Ήπειρο. Ο Ζαχαρίας αναχωρεί για σπουδές στην Πατριαρχική Ακαδημία στην Κωνσταντινούπολη (1776-79), ενώ στη συνέχεια βρίσκεται ως οικοδιδάσκαλος στη Μολδοβλαχία. Με προστάτη τον Ιωάννη Καρυοφύλλη επιδιώκει να διακριθεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου τον βρίσκουμε το 1683, ενώ αργότερα εντοπίζεται στην κωμόπολη Μοσχολούρι της δυτικής Θεσσαλίας. archaioellinikes tragodies. Παρά την εύνοια των ηγεμονικών οικογενειών στο Ιάσιο και το Βουκουρέστι, ο αυτοαποκαλούμενος «φιλόσοφος» έχει πολλές έχθρες ανάμεσα στους κληρικούς. Κατόπιν χάνονται τα ίχνη του από την αλληλογραφία των επιφανεστέρων. Η τραγωδία «Δόμνα» όμως, που περιγράφει τον αποκεφαλισμό του Κωνσταντίνου Brâncoveanu στις 15 Αυγούστου 1714 στην Πόλη, αποδεικνύει πως πρέπει να ήταν εκεί ή στο Βουκουρέστι. Άγνωστο πότε πέθανε.



(Πηγή: Εκδόσεις Αρμός, 2022)