Ο π. Μιχαήλ Σιριβιανός (1952-2022) γεννήθηκε στην Κυπερούντα της Κύπρου (επαρχία Λεμεσού), από γονείς με ιδιαίτερη ευλάβεια. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Κυπερούντας και στο Απεήτειο γυμνάσιο Αγρού. Υπηρέτησε στον στρατό κατά τα έτη 1972-1975, καθόσον, ενώ απολύθηκε, έγινε επιστράτευση λόγω της τουρκικής εισβολής. Μετά το πέρας του πολέμου, μετέβη στην Ελλάδα, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και αποφοίτησε το έτος 1978.

Το έτος 1979 νυμφεύτηκε τη φιλόλογο Παναγιώτα Παπανικολάου-Παναγή και διορίστηκε καθηγητής Θεολογίας, υπηρετώντας σε διάφορα σχολεία της Κύπρου. Εγκαθιστάμενος με την οικογένειά του στην Ελλάδα, χειροτονήθηκε διάκονος στον Άγιο Δημήτριο της Θεσσαλονίκης και το 1982 ιερέας. Με προτροπή του γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου εγκαταστάθηκε στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής, όπου, αποκτώντας με τη σύζυγό του τέσσερα παιδιά, διέμειναν μέχρι το 1993.

Μετά από επίμονη παράκληση του γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, μετέβησαν οικογενειακώς και εγκαταστάθηκαν από το 1993 και έως το 2003 στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, στον Άγιο Νικόλαο Πόρτο Λάγους Ξάνθης, ανήκοντας πλέον στη Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου. Αργότερα, λόγω επιθυμίας της Μονής να επανδρώσει η ίδια με μοναχούς το Μετόχι της, μετέβη στην Ποταμιά Ξάνθης, όπου υπηρέτησε μέχρι και τον θάνατό του, τον Μάιο του 2022, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία το ορθόδοξο ποίμνιο.