Αρβανιτάκης Γεώργιος (Ιεροσόλυμα 1872 – Αθήνα 1946). Λόγιος με πολύπλευρη επιστημονική και συγγραφική δραστηριότητα. Γιος του διδάσκαλου του Γένους Λεάνδρου Αρβανιτάκη (Σίφνος 1823 – Χάλκη 1892). Σπούδασε στην Ελληνική Εμπορική Σχολή της Χάλκης και κατόπιν στο πανεπιστήμιο Αθηνών, μαθηματικά. Δίδαξε φυσικομαθηματικά, στη Θεολογική Σχολή των Ιεροσολύμων (από το 1824) και το 1900 εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο, όπου ασχολήθηκε με τοπογραφικές μελέτες.

Εξέδωσε το περιοδικό «Μουσείο» (1900-1912) που το συνέτασσε ολόκληρο ο ίδιος και την εφημερίδα «Αγών» (1921-1923).

Μετά το τέλος του Α΄ παγκοσμίου Πολέμου στάλθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση σε διάφορες διπλωματικές αποστολές. Το 1923 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Εκτός από τις πολυάριθμες επιστημονικές του μελέτες, δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, και τις αυτοτελείς πραγματείες του, ξεχωρίζει αυτή που αναφέρεται στην πραγματική θέση του Γολγοθά και του Παναγίου Τάφου, που εκδόθηκε στα ελληνικά και τα γαλλικά. Έγραψε και δυο τραγωδίες τον «Αριστόδημος» και τη «Βερενίκη» που ανέβηκαν σε θέατρο του Καΐρου.



(Πηγή: Εκδόσεις Δρόμων, 2022)