Ο Μπράνισλαβ Νούσιτς ή Αλκιβιάδης Νούσιας, βλάχικης καταγωγής, γεννήθηκε στο Βελιγράδι το 1864. Υπήρξε σπουδαίος πεζογράφος, κωμωδιογράφος και θεμελιωτής της σύγχρονης ρητορικής στη Σερβία. Έγραψε μυθιστορήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα (κωμωδίες χαρακτήρων, πολιτικές/κοινωνικές σάτιρες και ιστορικά δράματα) για τα οποία αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το θεατρόφιλο κοινό. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά κατάφερε να πάρει το πτυχίο της Νομικής. Πολέμησε στο σερβο-βουλγαρικό πόλεμο του 1885. Μετά το τέλος του, φυλακίστηκε για ένα χρόνο, επειδή σε ένα δημοσιευμένο ποίημά του, σατίριζε τον ηγεμόνα της Σερβίας, βασιλιά Μίλαν Ομπρένοβιτς. Μέσα στη φυλακή, παρά τις αντίξοες συνθήκες, κατάφερε να γράψει την κωμωδία Προστασία. Από το 1889, υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις υπουργείων και προξενείων, ενώ διετέλεσε και επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου στο Βελιγράδι. Το 1905, άφησε τη θέση του και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Το 1913, ίδρυσε το Εθνικό Θέατρο στα Σκόπια. Η ανάμειξή του στα πολιτικά πράγματα της Σερβίας και η αρθρογραφία του για τα εθνικά θέματα τον έριξαν στη δυσμένεια του παλατιού και της Μαύρης Χειρός, της εθνικιστικής οργάνωσης που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά των δυνάμεων κατοχής του Βασιλικού Σερβικού Στρατού. Κατά τη διάρκεια του Α\' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Νούσιτς εγκατέλειψε τη χώρα και έζησε στην Ιταλία, την Ελβετία και τη Γαλλία. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στη Σερβία, συντετριμμένος από την απώλεια του γιου του στο μέτωπο. Ορίστηκε διευθυντής του Τμήματος Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας. Στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου στο Σεράγεβο. Το 1927 επέστρεψε στο Βελιγράδι. Το 1933 έγινε μέλος της Σέρβικης Βασιλικής Ακαδημίας. Έφυγε από τη ζωή το 1938.