Ο ηχολήπτης Στέλιος Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1929. Από παιδί ασχολήθηκε με την ψαλτική, το χορωδιακό τραγούδι, τη μουσική και έδειξε την κλίση του σε τεχνολογικά θέματα. Κατά τη θητεία του στο Σώμα Διαβιβάσεων, εκπαιδεύτηκε στα τεχνολογικά μέσα και αμέσως μετά, ως πολίτης, αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, με την ειδικότητα του τεχνικού ραδιοθαλάμων. Από το 1955 έως το 1961 εργάστηκε στους ραδιοθαλάμους Ζαππείου, όπου συνεργάστηκε με τον Νίκο Γκάτσο. Την ίδια περίοδο θα διδάξει στη μουσική σχολή του Γεωργίου Χατζηδάκι και θα εργαστεί ως τεχνικός ήχου στο θίασο Μυράτ. Μετά την αποχώρησή του από το Ζάππειο, θα βρεθεί στα θρυλικά στούντιο της Κολούμπια την 1η Μαρτίου του 1962. Συνεχίζοντας την παράδοση των πρωτεργατών της φωνογραφίας Ευάγγελου Αρεταίου και Νίκου Κανελλόπουλου, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο έως το 1983, οπότε και σταμάτησε η λειτουργία τους. Σ\' αυτά ηχογράφησε σημαντικά έργα της ελληνικής δισκογραφίας, με την υπογραφή των Μάνου Χατζηδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Λοΐζου, Μίμη Πλέσσα, Νίκου Μαμαγκάκη, Γιάννη Μαρκόπουλου, Δήμου Μούτση, Διονύση Σαββόπουλου, Κυριάκου Σφέτσα, Γιώργου Νταλάρα, Χαρούλας Αλεξίου, Σωτηρίας Μπέλλου, Δημήτρη Πουλικάκου. Το 1982 ξεκίνησε τη συνεργασία του με το Τρίτο πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας, ασχολούμενος με το μοντάρισμα μουσικών εκπομπών, ρεσιτάλ και με ηχογραφήσεις μικρών ή μεγάλων μουσικών συνόλων. Τα τελευταία χρόνια ο Στέλιος Γιαννακόπουλος ασχολείται με τη συλλογή και καταγραφή ντοκουμέντων και μαρτυριών που σχετίζονται με την ελληνική δισκογραφία και με την ιστορία και τα πρόσωπα της Κολούμπια. Εργαζόμενος ακατάπαυστα, πέραν της ταξινόμησης και διαχείρισης του προσωπικού του αρχείου, δίνει διαλέξεις και ομιλίες.