Ο Αθανάσιος Νικολόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31/3/1965 από δύο υπέροχους γονείς , τον Δημήτρη και την Ανατολή, που του πρόσφεραν απλόχερα την αγάπη τους . Η καταγωγή του εκ πατρός από τη Μεσσηνία, εκ μητρός από την Καστοριά , αν και η μητέρα του έλκει την δική της καταγωγή από τις αλησμόνητες πατρίδες, τον Πόντο. Μεγάλωσε στο Γαλάτσι με τους άπλετους τότε ελεύθερους χώρους και αλάνες, όπου έπαιξε και έκανε φίλους καρδιακούς. Η Αθήνα είναι η μεγάλη του αγάπη, έχει δε επιλέξει να ζει στο κέντρο της. Είναι απόφοιτος του Νομικού τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης διετούς κοινού μεταπτυχιακού προγράμματος στο Διεθνές Εμπορικό -Οικονομικό Δίκαιο «Δίκαιο της Οικονομίας και των Επιχειρήσεων» της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου .Είναι μέλος της Ένωσης Δικαστων και Εισαγγελέων, της Εταιρίας Δικαστικών μελετών και της Ελληνικής Ένωσης Ευρωπαϊκού Δικαίου. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος σεμιναρίων επιμόρφωσης στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει υπάρξει εισηγητής σε νομικά και όχι μόνο συνέδρια. Το 2020 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις της Νομικής Βιβλιοθήκης το νομικό του σύγγραμμα, «Η Εναρμονισμένη Πρακτική των Επιχειρήσεων και το Ενωσιακό Δίκαιο του Ελεύθερου Ανταγωνισμού». Είναι δικαστικός λειτουργός των Ποινικών και Πολιτικών Δικαστηρίων και υπηρετεί με το βαθμό του Προέδρου Εφετών, στο Εφετείο Αθηνών. Κομβικό σημείο της πορείας του, είναι η συμμετοχή του, στην ίδρυση το έτος 2016 του Κύκλου Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών[ ΚΕΛΔ ] του μόνου παγκοσμίως λογοτεχνικού σωματείου που αποτελείται από εν ενεργεία και συνταξιούχους Δικαστές και Εισαγγελείς και το οποίο έχει αναπτύξει ήδη πολύπλευρη πολιτιστική δράση με εκδηλώσεις και εκδόσεις βιβλίων. Ποιήματα του περιλαμβάνονται στα δύο εκδοθέντα ανθολόγια του ΚΕΛΔ με τίτλο « Ποητική Αδεία», εκδόσεις Ανάτυπο και «Εν αμφιβολία ποιητές», εκδόσεις Ελκυστής. Είναι Αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΛΔ. Η ποίηση δεν προέκυψε ξαφνικά, αφού ενυπάρχει στο DNA της φυλής μας. Η ποίηση και το τραγούδι του καθόρισαν τις μνήμες στην πορεία της ζωής του, απλά κατά διαστήματα, μεγάλα είναι η αλήθεια, λόγω του λειτουργήματος του Δικαστή, βρίσκονταν εν υπνώσει. Ιδαίτερη αγάπη από μικρός είχε στη Βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική . Αυτό τον οδήγησε να τη σπουδάσει και να λάβει δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής, με δάσκαλό του τον αείμνηστο Άρχοντα Λαμπαδάριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Ελευθέριο Γεωργιάδη. Τα ποιήματα που επέλεξε για την πρώτη του ποιητική Συλλογή με τίτλο «ΚΑΡΦΩΜΕΝΟΙ ΗΛΙΟΙ». είναι τα περισσότερα σύγχρονα και μερικά της νεότητός του -το ποίημα Πρέβεζα γράφτηκε σε ηλικία 15 ετών. Αποφάσισε όμως να μην τα χρονολογήσει ,να αφήσει τον αναγνώστη να κάνει τις χρονικές αναγωγές. Τα σύγχρονα προσπαθούν να αποδώσουν την γύρωθεν εικόνα μας, τα της νεότητός του, αποδίδουν την συγκίνηση ενός νέου, απονήρευτου , με όνειρα , όχι απογοητεύσεις ακόμα , που πίστευε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Και αν και κατάλαβε πλέον, ότι ο ίδιος δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, απέκτησε την βεβαιότητα, ότι η Τέχνη, όπως η Ποίηση, σίγουρα μπορεί να το αποτολμήσει.