Ο Τζουζέπε Βάκα (Μπάρι, 1939) είναι Ιταλός διανοούμενος, φιλόσοφος και ιστορικός της Αριστεράς. Σπούδασε φιλοσοφία του δικαίου, εκπονώντας τη διατριβή του πάνω στην πολιτική φιλοσοφία του Μπενεντέτο Κρότσε. Στη συνέχεια δίδαξε ιστορία των πολιτικών θεωριών στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι, από το 1968 έως το 1997, με ειδίκευση στις ιδεολογίες του 19ου αιώνα (από τον ιδεαλισμό και τον εγελιανισμό έως τη γέννηση του μαρξισμού), διατελώντας παράλληλα διευθυντής του Ιδρύματος Γκράμσι, στη Ρώμη, επί έντεκα χρόνια (και μετά το 2016, πρόεδρός του), και πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για την οριστική έκδοση των έργων του. Από πολιτική άποψη υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας (PCI), μεταξύ 1972-1991, ιδρυτικό στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος της Αριστεράς (Partito Democratico della Sinistra/PDS), μεταξύ 1991-1998, υποψήφιος δήμαρχος του Μπάρι, το 1999 (έχασε την εκλογή από τον υπερσυντηρητικό Simeone Di Cagno Abbrescia), και στέλεχος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος (Partito Democratico/PD), μετά το 2007.