Ο Χρήστος Ι. Παπαϊωάννου ( -2020) ήταν Ρουμελιώτης. Γεννήθηκε στο Ψηλό Χωριό της ορεινής Φωκίδας. Προερχόταν από πολύ παλαιά εκκλησιαστική οικογένεια, η αρχή της οποίας ανάγεται στην καρδιά της Τουρκοκρατίας γύρω στα 1650. Ο πατέρας του παπα-Γιάννης ήταν ο ενδέκατος κατά αδιάκοπη διαδοχή ιερέας του χωριού του. Ο ίδιος ήταν το έβδομο και τελευταίο μέλος της πατρικής οικογένειας. Μετά το Δημοτικό Σχολείο του χωριού ήλθε στην Αθήνα για τη συνέχεια των σπουδών και για μόνιμη εγκατάσταση. Υπηρέτησε στο Συνεταιρισμό της Εθνικής Τράπεζας τριάντα επτά χρόνια. Στα τριάντα απ’ αυτά κατείχε διευθυντικές, λογιστικές και διοικητικές θέσεις. Συνταξιοδοτήθηκε πριν από μερικά χρόνια.

Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη Λογοτεχνία, την Ιστορία, τη Λαογραφία και το Θέατρο, το οποίο παρακολουθεί συστηματικά και σε βάθος απ’ τα μαθητικά του ακόμη χρόνια. Πολλές δημοσιεύσεις κειμένων του έχουν γίνει σε ρουμελιώτικες και πατμιακές εφημερίδες και σε τόμους της Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς. Ο κύριος όγκος των κειμένων του έχει δημοσιευτεί στο ιστορικό, λογοτεχνικό και λαογραφικό περιοδικό της Ρούμελης Στερεά Ελλάς με το οποίο συνεργάζεται τακτικά τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από το 1978 που ιδρύθηκε το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου μέχρι και το τέλος του 2002, υπήρξε χωρίς διακοπή μέλος και τα τελευταία χρόνια Αντιπρόεδρος του Διοικητικού του Συμβουλίου.