Ο Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν γεννήθηκε στην πόλη Γουάδιξ της Γρανάδας. Σπούδασε Νομική και Θεολογία. Ως νέος είχε πολιτική δράση με τα φιλελεύθερα αντιθρησκευτικά και ανατρεπτικά ρεύματα της εποχής του. Αργότερα πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο, του συντηρητισμού και του καθολικισμού. Κατατάχτηκε και πολέμησε στην Αφρική και από την εμπειρία αυτή έγραψε το "Diario de un testigo de la guerra de Africa" (Ημερολόγιο ενός αυτόπτη για τον πόλεμο της Αφρικής). Εκλέχτηκε βουλευτής και αργότερα ακαδημαϊκός.

Το έργο του έχει πολλά στοιχεία ρεαλισμού και ρομαντισμού, ενώ στα τελευταία χρόνια της ζωής του στρέφεται σε ηθογραφικά κείμενα, όπως το διάσημο "Sombrero de tres picos" (Τρίκωχο καπέλο), που έγινε γνωστό από τη μουσική του Μανουέλ δε Φάγια στο ομώνυμο μπαλέτο που ανέβηκε στο Λονδίνο το 1919.