Ο γάλλος κιθαριστής και συνθέτης Napoleon Coste άρχισε να μαθαίνει κιθάρα σε ηλικία έξι ετών, ενθαρρυνόμενος από τη μητέρα του που ήταν η ίδια κιθαρίστρια. Όταν έκλεισε το δέκατο-όγδοο έτος της ηλικίας του, όχι μόνο δίδασκε κιθάρα αλλά εμφανιζόταν συχνά και σαν σολίστ. Σε ηλικία 24 ετών ο Coste μετακόμισε στο Παρίσι, που ήταν τότε -όπως και τώρα- ένα σημαντικό κέντρο για τη μουσική, και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας εκ των επιφανέστερων γάλλων δεξιοτεχνών, γνωρίζοντας αριστοτέχνες όπως τους Αguado, Carulli, Castelacci, Carcassi και Sor. Αυτοί οι μεγάλοι μουσικοί τον εντυπωσίασαν τόσο, που αποφάσισε να εμβαθύνει στις σπουδές του στην κιθάρα. O Coste πέρασε τα επόμενα δέκα χρόνια μελετώντας αρμονία και αντίστιξη, ενώ δεν παραμέλησε τη διδασκαλία και τις συναυλίες του. Δυστυχώς, η ζήτηση για κιθαριστές βρισκόταν σε παρακμή στο Παρίσι την εποχή εκείνη και, ενώ η ευφυΐα του Coste του παρείχε οικονομική σταθερότητα, ο ίδιος δεν κατάφερε να βρει εκδότη για τις συνθέσεις του, τις οποίες ήταν αναγκασμένος να εκδίδει με δική του χρηματοδότηση. O Coste ενεπλάκη σε ένα ατύχημα το 1863, το οποίο οδήγησε σε άδοξο τέλος την καριέρα του λόγω ενός κατάγματος στο χέρι. Καθώς λοιπόν η καριέρα του ως σολίστα είχε ουσιαστικά τελειώσει, αφοσιώθηκε στη σύνθεση, αφήνοντας ένα σημαντικό κατάλογο με μουσική για κιθάρα που περιλαμβάνει πάνω από πενήντα έργα. O ίδιος δραστηριοποιήθηκε επίσης ιδιαίτερα και προς την κατεύθυνση μιας αναζωογόνησης του ενδιαφέροντος για τη μπαρόκ μουσική για κιθάρα.