Η ιστορία της αναρχικής ιδέας δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία όλων των άλλων προοδευτικών εξελίξεων και όλων των βλέψεων για ελευθερία. Αυτό λοιπόν που μας απομένει να εντοπίσουμε είναι η ευνοϊκή ιστορική εκείνη στιγμή, όπου προβάλλει η συνείδηση της ελεύθερης ύπαρξης που κήρυξαν οι αναρχικοί, αυτή που εξασφαλίζεται μόνο μετά την ολική καταστροφή των θεμελίων της εξουσίας με την προϋπόθεση της ευρύτερης δυνατής ανάπτυξης των κοινωνικών συναισθημάτων της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας και της αυταπάρνησης.
Αυτή η συνείδηση εκδηλώθηκε με διαφορετικούς τρόπους τόσο στην ιδιωτική ζωή των ατόμων, όσο και στην κοινωνική συμπεριφορά ατόμων και ομάδων. Αρχικά δε, στην οικογένεια που χωρίς αυτή θα ήταν αδύνατη η ανθρώπινη συνύπαρξη. [...]
(απόσπασμα από το κειμενο του βιβλίου)