[...] Το έργο "Ποιητής στη Νέα Υόρκη" (στο τέλος του οποίου περιλαμβάνονται ως προσάρτημα υπό τον τίτλο "Γη και Σελήνη" όλα τα άλλα ποιήματα που έγραψε ο ποιητής εκείνη την περίοδο και δεν τα συμπεριέλαβε σε άλλες συλλογές του) αρχίζει με την ενότητα "Ποιήματα της μοναξιάς στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια" στο οποίο φοίτησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Νέα Υόρκη. Είναι ποιήματα-αναπολήσεις της παιδικής του ηλικίας και των ερωτικών του απογοητεύσεων και αδιεξόδων όπως τα προσέλαβε κατά τους μοναχικούς του περιπάτους στη Νέα Υόρκη. Η δεύτερη ενότητα, "Οι Νέγροι", αποτελεί κάτι ανάλογο με τις "Τσιγγάνικες Μπαλάντες" σε ποιότητα, θέρμη, ευαισθησία, συγκίνηση και πρωτοτυπία. Στην τρίτη ενότητα, "Δρόμοι και Όνειρα", βρίσκουν την ποιητική τους έκφραση η καταγγελία των αμοραλιστικών μηχανισμών της πόλης αλλά και η απέχθεια του ποιητή για τις μάζες.
[...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)