Οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα, αν δεν υποστηρίζεται από ένα καλό σύστημα δικτύου βιβλιοθηκών στα σχολεία, είναι καταδικασμένο να αποτύχει γρηγορότερα και από τις άλλες εγγενείς αδυναμίες του. Η σχολική βιβλιοθήκη -πρώτιστη και μέγιστη ανάγκη- δεν είναι μια αόριστη νεφελώδης ιδέα-παραγέμισμα συστήματος, είναι στήριγμά του. Η σχολική βιβλιοθήκη δεν αρκεί να προβλέπεται, πρέπει να έχει εμπλακεί οργανικά στις πτυχές του σχολικού προγράμματος προβλεπόμενου από το όλο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η βιβλιοθήκη είναι εκπαιδευτικός παράγων σε ένα σχολείο εφόσον τηρεί ένα καλά εκπονημένο πρόγραμμα. Πρέπει να είναι προσιτή στους μαθητές και στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Η απρόσκοπτη χρησιμοποίηση του υλικού της και η προώθησή του προς τους μαθητές, από το σχολικό πρόγραμμα και από το προσωπικό, είναι επιβεβλημένη. Η βιβλιοθήκη στο σχολείο υποβοηθεί τον μαθητή και συμβάλλει στη διεύρυνση των γνώσεών του με τα εξωσχολικά βιβλία που παρέχει πλουσιοπάροχα. Αποτελεί αντίδοτο στο πειθαναγκαστικό σύστημα ανάγνωσης των ατελών σχολικών βιβλίων και των φτηνών, πρόστυχων εκδόσεων του περιπτέρου. Ένα ευφάνταστο, ρεαλιστικό, διαρκώς βελτιούμενο εκπαιδευτικό σύστημα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις λειτουργίας μιας σχολικής βιβλιοθήκης αποβλέποντας στη μεγαλύτερη αξιοποίησή του.
Η άγνοια ή η παράλειψη των παραπάνω στοιχειωδών, εξηγεί γιατί οι σχολικές -και οι άλλες- βιβλιοθήκες στην Ελλάδα απουσιάζουν από την πνευματική μας ζωή. Είναι η πρώτη αρνητική πολιτική του κράτους μας, το οποίο είναι ο υπαίτιος της μη δημιουργίας μελλοντικών αναγνωστών, δηλαδή πολιτών σκεπτόμενων δημιουργικά, με επιπτώσεις στη χαλάρωση της εθνικής του υπόστασης και στην αδυναμία αντιμετώπισης εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων. Το επιτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα ευνοεί το σχηματισμό κρίσης και κοινής γνώμης. Οι βιβλιοθήκες συμβάλλουν. Οι σχολικές είναι η αρχή.