Με χαρά θέτουμε σε κυκλοφορία τη μελέτη με την οποία δίνεται απάντηση στο θέμα σχετικά με τη στάση του επαναστάτη Ρήγα έναντι της ορθόδοξης πίστης. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε μετά από διεξοδική διερεύνηση ιδιαίτερα των έργων του Ρήγα, ο οποίος έπαιρνε ό,τι καλό έβρισκε στα κείμενα που μελετούσε, χωρίς να ακολουθεί πιθηκίζοντας τις απόψεις των ευρωπαίων, όπως συνήθως παρατηρούμε σε λογίους της περιόδου του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Ιδιαίτερα θέλουμε να τονίσουμε ότι τα ευρήματα από την διερεύνηση των έργων του Ρήγα αποδεικνύουν την ηγετική του μορφή, ο οποίος ήθελε να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις του έθνους κατά την επανάστασή του. Γι\' αυτό και δεν έγραψε εναντίον του ιερατείου, όπως ο Ανώνυμος ο Έλλην στην "Ελληνική Νομαρχία" του, ούτε εναντίον των προυχόντων. Απεναντίας ο Ρήγας προσπαθεί να τους προσεταιρισθεί, λέγοντάς τους στον Θούριό του, στιχ. 17-20: "Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί, σκοτώθηκαν· κι αγάδες, μ\' άδικον σπαθί κι αμέτρητ\' άλλοι τόσοι, οι Τούρκοι και Ρωμιοί, ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά \'φορμή", και ότι οι ίδιοι και οι περιουσίες τους είναι ανά πάσα στιγμή στις διαθέσεις του Σουλτάνου και των πασάδων του, ενώ θα είναι εξασφαλισμένοι στο δημοκρατικό του κράτος, που θα δημιουργηθεί μετά την επανάσταση.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)