Τον Αύγουστο Κορτώ έχω αρχίσει να τον συμπαθώ σαν συγγραφέα. Έχω καταλάβει ότι γράφει με ωραίο, ξεκαρδιστικό τρόπο, βιβλία για να περάσεις ευχάριστα αλλά και για να προβληματιστείς. Εξαιρέσεις σε αυτόν τον πρόχειρο κανόνα που σκέφτηκα είναι η Βιογραφία μιας σκύλας, με την οποία δε γέλασα πολύ, και Το βιβλίο της Κατερίνας, το συγκλονιστικότερο κείμενο που έχω διαβάσει για την κατάθλιψη. Χαίρομαι λοιπόν που το Αυτοκτονώντας ασύστολα ήρθε τελευταίο στα χέρια μου, γιατί μου δημιούργησε πολλές σκέψεις και συναισθήματα.

Πρώτα πρώτα σε αυτό το βιβλίο διέκρινα τις πρώτες προσπάθειες του συγγραφέα να καταπολεμήσει την αρρώστια που του στέρησε τη μητέρα του, την κατάθλιψη, γράφοντας γι’ αυτήν! Αστεία περιστατικά, κωμικές καταστάσεις, ένας ολοκληρωμένος, κακομθημένος χαρακτήρας, η Ρόζα, που καταφεύγει σε σκηνοθετημένες αυτοκτονίες για να τραβήξει την προσοχή των ερωτικών της συντρόφων. Όχι απλώς για να γίνει το δικό της αλλά για να νιώσει την ηδονή της εξουσίας, ότι έχει αυτή το πάνω χέρι στις σχέσεις. Κοντά δέκα χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε το Βιβλίο της Κατερίνας, το «σοβαρό» alter ego αυτού του βιβλίου, που προχωράει ακόμη βαθύτερα στις αιτίες και τους λόγους που δημιουργείται αυτός ο καρκίνος του μυαλού μέσα στον άνθρωπο.

Θα γελάσετε, θα διαβάσετε τρόπους αυτοκτονίας που δεν είχατε σκεφτεί (κορυφαίοι: η αυτοκτονία με τα δαμάσκηνα και το τρακάρισμα με αμάξι φίλης που σε πατάει κατά λάθος και καλά), θα περάστε πολύ καλά και δε θα το αφήσετε από τα χέρια σας. Η Ρόζα είναι ένας χαρακτήρας που τα κάνει χάλια στη ζωή της, γιατί, όπως λέει και ο Πάβελ, ο άντρας που κατάφερε να τη βάλει στη θέση της, «αν ξυπνάγατε από το πρωί να πάτε για δουλειά και να ιδρώσετε για να βγάλετε λεφτά, τώρα δε θα κάνατε όλες αυτές τις βλακείες και δε θα είχατε καν τον χρόνο να σκέφτεστε τέτοια πράγματα». Ο Πάβελ, λοιπόν, ένας ξένος που έφερε τη Ρόζα στα όριά της, δεν τσίμπησε σε κανένα κόλπο της, της φέρεται απαθώς και αγενέστατα αλλά την αγαπά με αυτόν τον τρόπο κι η Ρόζα να έχει φτάσει στα άκρα της ευρεσιτεχνίας και της σκασίλας! Ωραίοι διάλογοι, ωραίες σκηνές, ωραία εξέλιξη της υπόθεσης και μια ωραία ολοκλήρωση είναι υλικά που χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο του βιβλίου και θα σας χαρίσουν τη μέγιστη απόλαυση αλλά και θα σας χαρίσουν την ευκαιρία να ψάξετε λίγο κάτω από την επιφάνεια και να διαπιστώσετε σε τι λύσεις μπορεί να καταφύγει κάποιος ποτισμένος από κατάθλιψη και άδειος από αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό. Ίσως σας απωθήσουν οι βωμολοχίες αλλά μη διστάσετε να προχωρήσετε ως το τέλος!

το βιβλίο αυτό διαβάζεται πολύ εύκολα. σε πολλά σημεία η ειρωνεία είναι απολαυστική. αλλά η ιδέα ότι η γυναίκα είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί όλα και όλους, ότι δεν έχει κανένα ενδοιασμό να χρησιμοποιήσει πονηρά μέσα και ηθικούς εκβιασμούς αρκεί να αποκτήσει αυτό που θέλει.... χμμμ! όχι, αυτό δεν μου άρεσε!