Σας προσκαλώ σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Ένα ταξίδι που ξετυλίγεται πενήντα και κάτι (50+) χρόνια πριν, τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1968, και που αναδύεται μέσα από το σπάσιμο μιας κάψουλας μνήμης, χαμένης και ξεχασμένης για πολύ-πολύ καιρό στα σκοτεινά συρτάρια ενός διαμερίσματος, μαζί με άλλα ετερόκλητα αντικείμενα.
Είναι το νεανικό μου ημερολόγιο του ταξιδιού μου στο Ισραήλ, στο οποίο επιλέχτηκα να πάω ως μέλος της ελληνικής ομάδας που συμμετείχε στην Διεθνή Πόλη Νέων, αυτήν που διοργάνωσε το Ισραήλ το 1968 με αφορμή την συμπλήρωση 20 ετών από την ίδρυση του κράτους του.
Το ημερολόγιο δημοσιεύεται ακριβώς όπως γράφηκε, μέσα από τα μάτια και την αντιληπτικότητα ενός εικοσάχρονου τότε νέου. Οι εγγραφές γίνονταν χειρόγραφα κάθε βράδυ, στην πόλη που τύχαινε να ήμασταν εκείνο το βράδυ, κατά τρόπο λιτό («χρή λέγειν τα καίρια»).
Είναι αυθόρμητα γραμμένο, και έχει την δική του αξία της καταγραφής των εντυπώσεων και κρίσεων (άλλων σωστών και άλλων λανθασμένων, όπως κατέδειξε μετά από τα πολλά χρόνια η ζωή) γύρω από τα θεώμενα,
τα λεγόμενα και τα δρώμενα σε μία αινιγματική, ακόμα και σήμερα, χώρα, πριν από 50+ χρόνια. Όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ημερολόγιο είναι εκείνης της εποχής.