Έργο πολύτιμο για τη διδασκαλία της βασικής θεωρίας της μουσικής. Όλα τα στοιχεία της: μουσική γραφή, μουσική ανάγνωση, μουσική υπαγόρευση, η δομή της τονικής μουσικής (φθόγγοι, κλίμακες, διαστήματα, συγχορδίες) διδάσκονταν με μουσικές δραστηριότητες. Ο μαθητής μαθαίνει να συσχετίζει το άκουσμα των φθόγγων της μουσικής που αυτός παράγει (τραγούδι, παίξιμο στο πιάνο) ή που ακούει από το δάσκαλο, με ολόκληρο το συμβολισμό της μουσικής σημειογραφίας, με ασκήσεις που δυσκολεύουν προοδευτικά, μέχρις ότου κατακτηθέι τέλεια το μουσικό άκουσμα και γράψιμο.
Η ικανότητα του μαθητή να ακούει και να διακρίνει τα κύρια μουσικά χαρακτηριστικά των ήχων (ύψος, διάρκεια, ταχύτητα διαδοχής, σχέση με άλλους φθόγγους) αναπτύσσεται παράλληλα με την ικανότητά του να τους παράγει· έτσι αποφεύγεται η μονομερής γνώση της ανάγνωσης (σολφέζ) εις βάρος της ικανότητας αντιλήψεως (υπαγόρευση): έτσι προσφέρονται οι δυνατότητες για ολόκληρωτική κατάκτηση του υλικού.