Στα νιάτα του, ο Έντουαρντ Μπλουμ ήταν ένας εκπληκτικός άνθρωπος. Δεν υπήρχε τίποτα που να μην μπορεί να κάνει - και να μην το κάνει καλά.
Έτρεχε πιο γρήγορα από όλους. Δεν έχασε ούτε μια μέρα σχολείο, ακόμα και με τη χειρότερη χιονοθύελλα. Έσωζε ζωές, τα ζώα τον αγαπούσαν, το ίδιο και οι άνθρωποι. Οι γυναίκες τον λάτρευαν. Ήταν ένας εξαίρετος πωλητής - ένας οραματιστής, για την ακρίβεια. Και ήξερε περισσότερα ανέκδοτα από οποιονδήποτε άλλο πάνω στη γη.
Ή τουλάχιστον έτσι έλεγε στο γιο του, Γουίλιαμ. Ο Γουίλιαμ δε γνωρίζει πραγματικά τον πατέρα του, γιατί, στην ουσία ο Έντουαρντ δεν περνούσε και πολύ χρόνο στο σπίτι. Τα μοναδικά που γνωρίζει ο Γουίλιαμ για τον πατέρα του είναι όσα κατάφερε να συναρμολογήσει από τις μικρές ιστορίες που του αφηγούνταν ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια.
Τώρα, βλέποντας τον πατέρα του να πεθαίνει, ο Γουίλιαμ θέλει να τον γνωρίσει περισσότερο από ποτέ. Και με μεγάλη δεξιοτεχνία, αναπλάθει τη μυθικών διαστάσεων ζωή του πατέρα του μέσα από μία σειρά ιστοριών εμπνευσμένων από τα ελάχιστα γεγονότα που γνωρίζει. Μέσα από αυτές τις ιστορίες, ο Γουίλιαμ αρχίζει να καταλαβαίνει τα μεγάλα κατορθώματα - και τις μεγάλες αποτυχίες - του Έντουαρντ Μπλουμ.
Με κάποιο τρόπο καταφέρνει να συμφιλιωθεί με τον πατέρα που πρόκειται να χάσει. Και βρίσκει τον τρόπο να τον αποχαιρετίσει.