Το σκηνικό ποίημα "Υμνέομεν φως" αποτέλεσμα επιστημονικής και καλλιτεχνικής μελέτης, φιλοδοξεί να ανεβάσει στην σύγχρονη ολυμπιακή και άρα παγκόσμια σκηνή αυτό που φιλάρεσκα αποκαλείται "Ωραία ατομικότητα του ελληνικού πνεύματος", όπως ακριβώς καταγράφτηκε, αμφισβητήθηκε και τελικά καταξιώθηκε μέσα σε μια δαδρομή τριών χιλιάδων χρόνων (βλέπε βιβλιογραφία στο επίμετρο). Δια μέσου αυτού του έργου σπάνια ομιλεί ο συντάκτης του, ομιλεί μονάχα ο Ησίοδος, ο Όμηρος, ο Πίνδαρος, ο Αρχίλοχος, ο Ηράκλειτος, ο Παρμενίδης, ο Πλάτων, ο Ευρυπίδης, ο Σοφοκλής, ο Αισχύλος και ίσως ο Επίκτητος...
Τραγουδά μαζί τους ο Ίβυκος, ο Ανακρέων, ο Βακχυλίδης, ο Ορφέας και η Σαπφώ.
Σχολιάζει ο Οράτιος και ο Λουκρήτιος. Υφίστανται και εξεγείρονται θυμιάματα, διθύραμβοι και λίνοι..