Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
06-07-2015 22:44
Θα κρίνω το παρόν βιβλίο χωρίς να λάβω υπ'όψιν μου την συμπάθεια που έχω απέναντι στην συγγραφέα, στην γραφή της και στα υπόλοιπα βιβλία της. Θα είμαι αντικειμενικός. Το βιβλίο να πω την μαύρη και πικρή αλήθεια δεν μου άρεσε, δεν ήταν σαν τα άλλα της Αναστασίας. Δεν ξέρω, ίσως δεν είναι του γούστου μου. Άρχισε να μου αρέσει στις τελευταίες 100 σελίδες, εκεί πραγματικά βρήκα το συναίσθημα και το ενδιαφέρον το οποίο συνήθως στα υπόλοιπα βιβλία της Αναστασίας υπάρχει από την αρχή ως και το τέλος.
Βέβαια δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την ικανότητα αυτής της χαρισματικής συγγραφέως να ξυπνάει συναισθήματα στο τέλος των ιστοριών της και να κάνει το τέλος συγκλονιστικότερο ακόμα και από τις αποκαλύψεις της μέσης. Η λυρικότητα σε όλη την έκταση του βιβλίου είναι εμφανέστατη και το μήνυμα της ελπίδας και της πίστης είναι αυτά που δίνουν πολλά συν στο βιβλίο.
Από την άλλη όμως υπάρχει -φυσικά και υπάρχει, αν δεν υπήρχε θα ανησυχούσα- η αίσθηση ότι στο βιβλίο αυτό -όπως και στα άλλα βέβαια- η Αναστασία κατακεραυνώνει αυτούς που μολύνουν την κοινωνία, τους εξαιρετικά φιλόδοξους, που για να πετύχουν τον σκοπό τους καταλύουν κάθε ηθικό φραγμό, τους ρατσιστές, τους στενόμυαλους (στην αρχή κυρίως). Μια κραυγή αγανάκτησης γοα την διαφθορά και την πραγματικότητα την οποία βιώνουμε και βιώναμε και βιώναμε το έτος που εκδόθηκε το βιβλίο.
Το βιβλίο απλά δεν ήταν του γούστου μου και δεν μου άρεσε όσο περίμενα ότι θα μου αρέσει. Δεν πειράζει όμως, η προσπάθεια αρκεί!!*
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι