Επί αιώνες, φιλόσοφοι και επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν τη σχέση ανάμεσα στις βιολογικές διεργασίες του σώματος και στην ανθρώπινη ψυχή. Παρά την τεράστια πρόοδο στις επιστημονικές γνώσεις, η δυτική φιλοσοφία εξακολουθεί να διατυπώνει γενικές θεωρίες για τα αινιγματικά ερωτήματα της ζωής: Ποιος είμαι; Γιατί βρίσκομαι εδώ; Η Επιστήμη της Θρησκείας απομακρύνει τα πέπλα του δόγματος και της τυπικότητας και ανακαλύπτει ότι οι απαντήσεις στις ερωτήσεις της επιστήμης και της θρησκείας δεν βρίσκονται στην εξειδικευμένη έρευνα ή στην τυφλή πίστη αλλά στην επέκταση της συνειδητότητας. Η ουσιαστική προσέγγιση του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα προσδιορίζει ξανά τη θρησκεία σε μια βάση η οποία είναι ταυτόχρονα οικουμενική και άκρως προσωπική. Περιγράφει τις μεθόδους με τις οποίες μπορεί να επιτευχθεί μια τέτοια κατάσταση διευρυμένης συνειδητότητας και εξετάζει την αποτελεσματικότητα των διαφόρων προσεγγίσεων.