"Τα μάτια μου λάμπουν λες και είμαι το κοριτσάκι με τα σπίρτα και βλέπω τη ζωή μέσα από μία λαμπερή φλόγα κεριού."
Η γιαγιά της Λου ήταν το πρότυπό της. Η τότε νεαρή επαρχιώτισσα Φερένα αμύνθηκε προκλητικά με την ομορφιά και το κοφτερό μυαλό της ενάντια στη σοβαροφάνεια και τα ήθη της εποχής της. Έζησε τον έρωτα απόλυτα απελευθερωμένη, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει τα όνειρα ούτε την αγνότητα της ψυχής της. Τώρα η Λου ζει τη δική της ακραία ζωή με ίνδαλμα την απόλυτη, παθολογική αγάπη που αισθάνεται για έναν άντρα που δε θα γίνει ποτέ δικός της. Ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, την αναζήτηση της ευτυχίας και τις καταχρήσεις. Εκεί που η αλήθεια, αν και φωλιάζει σε δύο γυμνά κορμιά, αγγίζει μόνο την ψυχή του ενός...