Μαγεία ήταν το σύνολο των μεταφυσικών δοξασιών των Αιγυπτίων, κατά τις οποίες η πραγματοποίηση συγκεκριμένων θρησκευτικών (τελετουργικών και συμβολικών) ενεργειών, με τη βοήθεια και την κατά βούληση κατεύθυνση (εκπόρευση) μιας μυστικής, απρόσωπης και ηθικά ουδέτερης δύναμης, που συνείχε τα πάντα στο σύμπαν και εξυπηρετούσε τόσο τους ανθρώπους όσο και τα υπερφυσικά όντα (θεότητες, δαίμονες, πνεύματα νεκρών, κ.ά.) θα επέφερε συγκεκριμένα αποτελέσματα τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στο επέκεινα. Αφ\' ης στιγμής ο κόσμος δημιουργήθηκε και άρχισε να λειτουργεί η παγκόσμια Μά\'ατ, ένας βασικός μεταφυσικός νόμος διατήρησης τέθηκε αυτόματα σε ισχύ. Η συμπαντική αρμονία έπρεπε να διατηρείται και ει δυνατόν να αυξάνει πάντοτε, όπως η εντροπία, αλλά -αντίθετα από τη θερμοδυναμική έννοια - η νομοτέλεια της Μά\'ατ δεν σχετιζόταν με την αταξία, αλλά με την τάξη. Συνδεόταν άμεσα με την ομαλή, ειρηνική και απρόσκοπτη έκβαση και ροή των πάντων. Ήταν αντίθετη σε οποιαδήποτε παρέκκλιση, κρίμα, έγκλημα ή δυσαρμονία. Όπως η Ανάγκη, έτσι και η Μά\'ατ, κάλυπτε τα πάντα με τους πέπλους της Δίκης, της Ευνομίας και της Ειρήνης. Οποιαδήποτε διαταραχή της δεν ήταν θεάρεστη και θα έπρεπε να εξουδετερωθεί με θεϊκή ή ανθρώπινη παρέμβαση. Η μαγεία είχε προσφερθεί στους ανθρώπους γι\' αυτόν ακριβώς το σκοπό. Για την αντιμετώπιση κρίσεων και την αποκατάσταση της τάξης, αφού στην αρχαία Αίγυπτο αποτελούσε θεμιτό και θεάρεστο λειτούργημα, καθόλου κατακριτέο ή αρνητικό, συμφυές με τη θρησκευτική συνιστώσα της μεταφυσικής συνείδησης των Αιγυπτίων. Στο βιβλίο αυτό, η πρώτη σοβαρή παρουσίαση της αρχαίας αιγυπτιακής μαγείας στην Ελλάδα, θα συναντήσουμε τις απόψεις των Αιγυπτίων για τη μεταθανάτια ζωή, τις θρησκευτικές αντιλήψεις τους και άμεσα ή έμμμεσα στην πίστη τους στη μαγεία, ως μια παγκόσμια ζωτική εξουσιαστική δύναμη (αρχ. αιγ.: hk3w) που συνέχει και αλληλοσυσχετίζει τα πάντα, συνδέοντας το θείο με τον ανθρώπινο κόσμο. [...]