Μια μέρα, στα πολύ παλιά χρόνια, ο Γκόχα, ο πιο σοφός ανάμεσα στους τρελούς, διάλεξε για πρωτεύουσα το Κάιρο. Και από τότε, αμέτρητες ιστορίες μαγικές, αστείες ή σοφές πλανιούνται μέσα στην αιγυπτιακή πόλη. Αρχίζουν έτσι: Καν γιάμα καν, μια φορά ήταν και δεν ήταν, γιατί τούτο δω είναι μονάχα παραμύθι.
Καν γιάμα καν... Και παρουσιάζεται ο Σαΐντ, ο φτωχός χωρικός, φορώντας στο κεφάλι το ξύλινο γαβάθι του.
Καν γιάμα καν... Θα μιλήσει στο τέλος η αμίλητη πριγκίπισσα;
Καν γιάμα καν... Ήταν ένας έμπορος που, προτού ξεκινήσει για τη Μέκκα, φύλαξε το θήσαυρό του μέσα σ\' ένα πιθάρι ελιές.
Καν γιάμα καν, τα παραμύθια φτερουγίζουν από τις στέγες, λέγονται στα καφενεία, ξαναλέγονται στις αυλές των σπιτιών. Όλοι οι κάτοικοι του Καΐρου τα γνωρίζουν και όλα τα παιδιά τα μαθαίνουν.
Η Ayyam Sureau τα γνωρίζει από τη γιαγιά της.
Σήμερα τα φέρνει κοντά μας και μαζί την αλάνθαστη συνταγή πώς να βρούμε τον αληθινό φίλο:
- Δεν πρέπει να έχεις πολλούς φίλους. Μερικοί θα σ\' αγαπούν για τα χρήματά σου, άλλοι για την εξουσία σου. Ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα σ\' αγαπούν για σένα τον ίδιο.
- Μα, μητέρα, τη διέκοψε ο νεαρός πρίγκιπας θλιμμένος, πώς να τους αναγνωρίζω;
- Είναι απλό, γιέ μου. Κάθε φορά που θα θέλεις να δοκιμάσεις ένα φίλο, κάλεσέ τον να μοιραστείτε το πρωινό σου. Ζήτησε να σερβίρουν τρία αυγά σφιχτά και παρατήρησε τον καλεσμένο σου...