Το πρόσωπό του είναι μονίμως καλυμμένο από μια μάσκα. Διασχίζει τις ατέλειωτες εκτάσεις του νότιου Μεξικού έφιππος, εμφανίζεται πάντα νύχτα και φορτίζει την μπαταρία του φορητού κομπιούτερ του από τους αναπτήρες των αυτοκινήτων των δημοσιογράφων, συγγραφέων και τουριστών που καταφθάνουν στην περιοχή Τσιάπας για να δουν από κοντά τον τελευταίο επαναστατικό μύθο της εποχής μας. Για να συναντήσει τον υποδιοικητή Μάρκος, ο Μάνουελ Βάλκεθ Μονταλμπάν προχωρά στα βάθη της ζούγκλας Λακαντόνα και, σε μια αποκλειστική συνέντευξη-διάλογο, ανταλλάσσει μαζί του απόψεις για «την παγκοσμιοποίηση, το ετοιμοθάνατο εθνικό κράτος, την Ευρώπη της κοινωνικής πρόνοιας και του χρήματος, την Αριστερά και την ιστορική μνήμη.» Κυρίως όμως δίνει ένα εξαιρετικό πορτρέτο αυτού του μορφωμένου, είρωνα και εξαιρετικά οξυδερκούς αστόπαιδου που αποφάσισε να πάρει το μέρος των χαμένων αυτής της γης και να γίνει η φωνή όσων αρνούνται την ισοπεδωτική λογική μιας παγκοσμιοποίησης που απορρίπτει τις πολιτισμικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε λαού, κάθε ανθρώπου.