Το βιβλίο αυτό είναι ένα είδος παρακαταθήκης-διαθήκης, γραμμένο από κάποιον που, πέρα από τα λόγια, έδωσε και δίνει συνεχώς έμπρακτες αποδείξεις της αγάπης του για τον τόπο μας και για τους πνευματικούς του εκπροσώπους. Μια οιστρηλατημένη γραφή, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το παρελθόν του, μια ερωτική εξομολόγηση προς τη Γυναίκα, την ωραία κοιμωμένη του Χαλεπά, το μυθιστόρημα του Ντρο είναι ίσως η ωραιότερη απάντηση στους τεχνοκράτες του Μάαστριχ και στην ψύχρα ή την γκριζάδα των Βρυξελλών. Ο πραγματικός δυναμίτης δεν είναι αυτός που του κάνει να χάσει το μπράτσο του αλλά η ρετσίνα. Και σαν γνώστης κι εγώ του ρεμπέτικου, σπάνια έχω διαβάσει ωραιότερη περιγραφή του ζεμπέκικου καθώς το χορεύει ένας ανώνυμος πελάτης της ταβέρνας.
Βασίλης Βασιλικός