Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για το θάνατο, εννοεί κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής. Όμως αυτό το αυτονόητο συχνά μας δυσκολεύει να αναρωτηθούμε παραπέρα: Κατά πόσο αυτό που υπάρχει πριν από το θάνατο, είναι ζωή; Πόσο ζωή είναι να βιώνεις τον "άλλο" σαν ανταγωνιστή ή σαν απειλή; Πόσο ζωή έχουν τα έργα μας, αν είμαστε όντα με ημερομηνία λήξης; Τι όραμα ζωής φανερώνει το να γεννηθείς σε φάτνη, να βρεθείς σε άξενους τόπους και να καλέσεις σε φιλοξενία αφιλόξενους ανθρώπους;
Το βιβλίο αυτό επιμένει πως, αν ανασηκωθούμε στις μύτες των ποδιών μας και κοιτάξουμε πίσω απ\' το φράχτη που υψώνουν γύρω μας η εμπορευματοποίση, το βόλεμα και το φολκλόρ, θα μπορέσουμε ίσως να διακρίνουμε το μήνυμα που φέρνουν τα Χριστούγεννα. Θα είναι κέρδος· ακόμη κι αν μας πονέσουν οι μύτες των ποδιών μας...