Με την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, η ανθρωπότητα εισήλθε σε μία νέα ιστορική περίοδο. Στη θέση του διπολικού μεταπολεμικού κόσμου υπάρχει σήμερα ένα νέο πλέγμα ανταγωνιστικών σχέσεων, με κυρίαρχη την τάση της κεφαλαιοκρατικής παγκοσμιοποίησης. Σύμφωνα με τους ιδεολόγους της "μοναδικής σκέψης", βρισκόμαστε στο τέλος της Ιστορίας, στο τέλος των ιδεολογιών, στο τέλος των μεγάλων αφηγήσεων, στο τέλος της πολιτικής. Στον κοσμο της "Νέας Τάξης" θα κυριαρχεί η "Αγορά" δηλαδή οι κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής και ο γενικευμένος κοινωνικός πόλεμος.
Τι μέλλον μπορεί να εξασφαλίσει ο καπιταλισμός για την ανθρωπότητα; Η Νέα Τάξη αποδείχτηκε σύντομα Νέα Αταξία. Η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και η κυριαρχία των πολυεθνικών, συνεπάγονται την όξυνση της αντίθεσης φτώχειας-πλούτου, την ενδημική ανεργία, τις νέες μορφές φτώχειας, την καταστροφή των κοινωνικών σχέσεων, την κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων, τους τοπικούς πολέμους για την κατάκτηση πρώτων υλών και για την επιβολή του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού καταμερισμού εργασίας. [...]