"Διαρρύθμισα το κτίσμα και δείχνει πετυχημένο. Από έξω δεν φαίνεται ουσιαστικά παρά μια μεγάλη τρύπα, η οποία όμως στην πραγματικότητα δεν οδηγεί πουθενά, ήδη μετά από λίγα βήματα συναντά κανείς φυσικό, αδιαπέραστο πέτρωμα, δεν θέλω να παινευτώ πώς σχεδίασα την παραπλάνηση αυτή επίτηδες, δεν ήταν παρά υπόλειμμα μιας από τις πολλές μάταιες απόπειρες οικοδόμησης, αλλά τελικά μου φάνηκε σκόπιμο να αφήσω τη μία αυτή τρύπα ανοιχτή. Φυσικά, κάποια τεχνάσματα είναι τόσο λεπτά που γίνονται παγίδα από μόνα τους, το γνωρίζω καλύτερα από τον οποιονδήποτε κι είναι αναντίρρητα προκλητικό να προσελκύει κανείς την προσοχή στην πιθανότητα να υπάρχει εδώ κάτι άξιο έρευνας. Όμως με υποτιμά όποιος θεωρεί πως είμαι δειλός και πως κατασκευάζω το κτίσμα από δειλία και μόνο. Γύρω στα χίλια βήματα από την τρύπα αυτή βρίσκεται, καλυμμένη από ένα πλέγμα βρύων, η πραγματική είσοδος του κτίσματος [...]"

Το διήγημα "Το κτίσμα" γράφεται κατά πάσα πιθανότητα τον χειμώνα του 1923/24, πρόκειται δηλαδή για ένα από τα τελευταία γραπτά του Φραντς Κάφκα. Ο τίτλος του ("Der Bau") δίδεται από τον φίλο του Κάφκα, τον Μαξ Μπροντ, που αναλαμβάνει και την πρώτη του έκδοση. Η παρούσα μετάφραση ακολουθεί το κείμενο της κριτικής έκδοσης ("Schriften Tagebucher Briefe: Kritische Ausgabe", M. Fischer Verlag, 1982) και όχι της έκδοσης του Μαξ Μπροντ. Η διαφορά έγκειται βασικά στη στίξη, που ωστόσο, στο κείμενο αυτό είναι καθοριστική: ενώ στις παλαιότερες εκδόσεις τεμαχίζονται οι προτάσεις δημιουργώντας έναν γρήγορο ρυθμό, η κριτική έκδοση διατηρεί τις μακριές προτάσεις του χειρογράφου και μαζί με αυτές τον λαβυρινθώδη χαρακτήρα της γραφής, στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η γοητεία του κειμένου.

(από το σημείωμα της μεταφράστριας)