Η έννοια της παγκοσμοιοποίησης εισήλθε στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια όλως αιφνιδίως, παρ\' ότι όπως φαίνεται μάλλον πρόκειται για μια παμπάλαια έννοια. Ποτάμι από μελάνι έχει χυθεί στον παγκόσμιο Τύπο ήδη στην έντυπη μορφή του, ενώ η καθημερινή αναφορά-χρήση του όρου παγκοσμιοποίηση στα ραδιο-τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου έχει γίνει πλέον τόσο οικεία, ώστε οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι γνωρίζουν και το εννοιολογικό περιεχόμενο της.

Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει στην πράξη κατά τη γνώμη μας, αν ληφθούν υπ\' όψιν αφ\' ενός μεν κάποιες εμπειρικές έρευνες αφ\' ετέρου δε ορισμένες δημοσιευθείσες δημοσκοπήσεις στον τύπο, από τις οποίες φαίνεται καθαρά, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει μία απολύτως συγκεχυμένη άποψη σχετικά με αυτόν καθ\' αυτόν τον όρο "παγκοσμιοποίηση".

Αυτή ακριβώς η διαπίστωση που προαναφέρθηκε γίνεται επίσης σε καθημερινή βάση κατανοητή σε διάφορα συμπόσια, ημερίδες και συνέδρια με παρεμφερή θεματολογία, ενώ είναι κοινό "μυστικό" στους διδάσκοντες στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση ότι οι απορίες και οι αναζητήσεις των φοιτητών και φοιτητριών είναι συνεχείς.

Μπροστά σ\' αυτή την πραγματικότητα ο υπογράφων συνέλαβε την ιδέα της παρουσίασης στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ενός συλλογικου έργου με θέμα την παγκόσμιοποίηση και ιδίως τις επιμέρους διαστάσεις της στο βαθμό του δυνατού, έτσι ώστε να μην επιτείνεται η ήδη υπάρχουσα σύγχυση και να αποσαφηνισθεί στο μέσο Έλληνα πολίτη τόσον η έννοια όσο και τα δεδομένα της. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)