Όλοι αναγνωρίζουν ότι η εποχή μας αναζητεί την ταυτότητά της. Είναι φυσικό σε τέτοιες συνθήκες οι απόψεις για "κρίση αξιών", "κρίση ιδεολογιών" και "δυστοκία παραγωγής πολιτικής" να είναι ευρύτατα διαδεδομένες. Χωρίς απαραίτητα να αντικατοπτρίζουν τη λάθος όψη του νομίσματος, οι απόψεις αυτές σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από θετική σκέψη, από διάθεση συμβολής σε έναν διάλογο με σκοπό τη συνειδητοποίηση αυτής της ταυτότητας και -γιατί όχι;- την αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννά. Οι συγγραφείς κάνουν ακριβώς αυτό. Συμβάλλουν, καταθέτοντας απόψεις που υπερβαίνουν τα στερεότυπα για την πολιτική, την οικονομία και τη φιλοσοφία. Χρησιμοποιώντας ως βάση τον Φιλελευθερισμό διευρύνουν τα φιλοσοφικά του όρια, αγγίζοντας την ιδέα μιας αναρχίας που περισσότερο έχει σχέση με τον Ρουσό, παρά με τη σοσιαλιστική εκδοχή της. Οι συγγραφείς όμως δεν σταματούν στην διατύπωση της φιλοσοφικής τους αναζήτησης. Προχωρούν παραπέρα -και εδώ βρίσκεται το πιο ουσιαστικό σημείο της συμβολής τους- προτείνοντας απτά μέτρα και συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες σήμερα, πολιτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν προς το κοινωνικό μοντέλο που οραματίζονται. Ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα του βιβλίου είναι η απλή, εύληπτη γραφή του και η πολύ οργανωμένη δομή του. Οι απόψεις τους παρουσιάζονται κρυστάλλινες, χωρίς περιθώρια για παρανοήσεις ή αμφισημίες, ενώ η πρωτοτυπία των προτεινόμενων μέτρων και πολιτικών καθιστά την Ορθολογική Αναρχία και Ανθρωπιστική Πολιτική ένα απαραίτητο εγχειρίδιο για όποιον, ανεξαρτήτως πολιτικής ή ιδεολογικής ταυτότητας, αναζητεί νέες ιδέες στους τομείς της πολιτικής, της οικονομίας και της θεσμικής συγκρότησης της κοινωνίας.